لواشک و اعتماد: پاداش صبر معلم در مواجهه با شاگرد پرانرژی
جلسه دوم شروع کلاسم بودم
با اعتماد ب نفس کامل رفتم سر کلاس چون قبلش با خودم تمام استپ (مرحله) هارو مرور کرده بودم
دیدم ی شاگرد جدید اومده
20سانت از خودم بلند تر دوبرابر من وزن به اسم سامیار
اولش خیلی ناسازگاری کرد و خیلی تخس بازی درآورد حتی اسمش و به اینگلیسی بهم نگفت و شروع کرد ب ترکی حرف زدن
ب منم میگفت باید ترکی حرف بزنی
با یکی از پسرا ک اسمش میثم بود فایت (دعوا) داشتن
خلاصه ک اصلا راه نمیومد
منم از استادم یادگرفته بودم. پاشدم کتاب گذاشتم بالای سرم و شروع کردم به حرف زدن باهاش
دیدم داره باهام کنار میاد حتی گفت من بلدم بخونم. شروع کرد به آهنگ رپ خوندن ماهم تماشاش کردیم
آخرسر هم گفت دمت گرم خوب بودی ازت راضی ام ی لواشک بهم داد.
چیزی که فهمیدم اینه…
گاهی فکر می‌کنی چالش بزرگ فقط قد و وزن یا رفتار عجیب یه بچه‌ست، ولی پشتش کلی فرصت برای ایجاد اعتماد و ارتباط وجود داره.
سامیار ممکن بود باعث استرس و ناامیدی بشه، ولی با کمی صبر، تکیه بر تجربه و روش‌های آموخته‌شده، تونستم وارد دنیای او بشم، علاقه‌هاش رو ببینم و ارتباط برقرار کنم.
من هنوز نمی‌دونم همیشه چطور می‌شه با بچه‌های پرانرژی و ناسازگار روبه‌رو شد، ولی یه چیزی رو می‌دونم: وقتی با احترام و صبر رفتار کنی، حتی سخت‌ترین بچه‌ها هم شروع می‌کنن به کنار اومدن و همکاری.
همون لحظه که رپ خوند و لواشک بهم داد، فهمیدم که تلاش و اعتمادسازی همیشه نتیجه داره، حتی اگه کوچیک باشه.
چالش‌های ظاهری و رفتاری شاگردای پرانرژی فرصت‌های ارزشمندی برای تعامل و اعتمادسازی هستند. صبر، احترام و توجه به علاقه‌های شخصی کودک، حتی در سخت‌ترین شرایط، می‌تونه مسیر یادگیری رو هموار کنه و تجربه کلاس رو مثبت و پربار میکنه.
دیدگاهتان را بنویسید